وقتی در تابستان گرم سال 1346 ” جیم بُرن” آمریکایی بعنوان مستشار نظامی جهت جانمایی احداث پادگان های نظامی به بندر عباس آمد ، چند عکس از بندرعباس آنروزها در سفرنامه اش به یادگار گذاشت . شاید کسی باور نمی کرد بعد ها سرعت تغیرات آنچنان سریع باشد که ما مجبور باشیم برای جانمایی عکسهای او به دردسر بیافتیم . البته این سرعت رشد در ابتدای شکل گیری شهر بندرعباس نیز اتفاق افتاده است . ” بوتبای می نویسد : درسال 1622 م . بندرعباسی را دیدم که در آن تنها 18 خانه وجود داشت ، اما در سفر دوم به سال 1640م . آن را بزرگ همچون یکی از شهرهای انگلیس دیدم که نمونه از آن در ایران وجود ندارد . برای سهولت تشخیص مکان ها در هر دوعکس مشترکاً شماره گزاری شده اند .
- هواپیما و مسافرین 2- باند فرودگاه 3- کپرها . مامن مهاجرین شرق و جنوب کرمان همچون بشاکردی ها و رودباریان عزیز 4- کنسولگری . یا همان بیمارستان ثریای آنروزها 5 – آبیاری 6- سینما صحرا 7- باغ ملی (شهرداری کنونی ) 8- منزل رئیس و کوی کارمندان گمرک 9- مدرسه خنجی 10- کارخانه خنجی 11- انبار شرکت نفت . پمپ بنزین آریاشهر 12- بهداشت 13 – محوطه سنگی (دپو جهت صادرات )آغامحمدخان گله داری 14- منزل دریادار مدنی و منازل سازمانی نیروی دریایی که ظاهرا در حال حاضر در اختیار دادگاه روحانیت است .
ترمینال فرودگاه بندرعباس
درود
بسیار سودمند و مفید
سپاس