مم ما
آروزیکه دنیا هندم
تا حالا که پا واسندم
مهربون تر امندی از مم ما
روز و شو،در بندم استه
هم عسل ،هم کندم استه
گریخ و لبخندم استه مم ما
وخت درد و روز شادی
تو زندون و تو آزادی
غیر ا مم هیچ ک نمند پیشم
هر جا بشم ،هر جا برم
وا دل خاش،یا که وا غم
چهره ی مم ما پیش رومن
هی روزگارم
لطیف و پاک ،مثل شبنم
نم خاشی حاجی مریم
دور بشت از وجودی غم مم ما
رامی (ابراهیم منصفی)
حاجی مریم همچنان مهربانانه نفس گرمش را نثار خاک جنوب می کند.برایش سلامتی و طول عمر آرزومندیم.
نویسنده : جرونی ; ساعت ٤:٠۸ ب.ظ روز چهارشنبه ۱۳۸٧/۸/٢٢