بعد از اولین پرواز انسان تنها ده سال طول کشید تا خلبانی لهستانی قطعاتی از هواپیما را در تهران سرهم و در قبال در یافت وجه پرواز های نمایشی به راه بیندازد . اما با اینکه از فرودگاه قعه مرغی تهران بعنوان اولین یاد میشود فرودگاه های مسجد سلیمان در سال 1287 و بندرلنگه در 10 آبان 1297 پذیرای یک گروه پروازی انگلیسی و افتتاح فرودگاه و برقراری پست هوایی بوده اند .
در همین اوان به شجاع نظام نایب الحکومه بندرعباس اطلاع داده می شود که گماشتگان کنسولگری در حال تسطیح زمین های ظلع شمالی اند که پس از فرستادن مامورین و تقدیم شاباش فرودگاه قدیم بندرعباس پس ا زچندی پذیرای اولین هواپیما شد که از تاریخ دقیق آن اطلاعی در دست نیست و فقط در حاشیه عکس نوشته سدید به چشم می خورد که در بحبوحه جنگ جانی اول بوده است . باتوجه به توان وحدود پرواز می توان گمانه زنی کرد که همان گروه پروازی پست بندر لنگه از طریق بندرعباس و جاسک به کراچی و هندوستان رفته باشند .
اما اولین فرود که مکتوبات آن در دست است متعلق به گروه سر رولف اسمیت و همراهان است که در معیت عکاس نشنال جئوکرافیک در سال 1919 توانستند از لندن با طی طریق همان مسیر های قبلی و با استفاده از هواپیمای دور پروازتر خود را به استرالیا رساندند.
سر رولف اسمیت در بندرعباس
فرودگاه بندرعباس
مهر پستی فرودگاه بندرعباس
کنسول بریتانیا در بندر عباس نوشته ای را با اسمیت می دهد تا در صور بروز حادثه در مسیر بیابانهای بلوچستان آنرا به قبایل سر راه ارائه دهد.
نوشته کنسول بریتانیا
بعد از تثبیت این مسیر فرودگاه بندرعباس میزبان پروازهای متعدد از اروپا به خاور بود و اصطلاع غُراب بالی در میان ساکنین رایج شد . ماجراجویان اروپایی در صدد شکستن رکوردها با هم در رقابت بودند . امی جانسون اولین بانویی بود که در مسییر استرالیا در بندر عباس فرود آمد .
بانو امی جانسون، خلبان پیشگام و مهندس اهل انگلستان بود. او اولین زنی است که از لندن به استرالیا پرواز انفرادی کرد. او با پرواز انفرادی یا به همراه همسرش جیم ملیسون، بسیاری از رکوردهای مسافت طولانی را در دهه ۱۹۳۰ تغییر داد. او در جنگ جهانی دوم با مشارکت در ترابری هوایی امدادی شرکت کرد و در طی یک پرواز درگذشت. این یاداشت او در پروازیست که از بصره به بندرعباس و سپس کراچی و بمبئی و بانکوک تا به استرالیا می رود .
جمعه هیجدهم اردیبهشت 1309
من در بندرعباس هستم. فرود در اینجا امری دشوار بود زیرا آنها منتظر من نبودند و حتی نمی توانستم علائمی از یک فرودگاه را ببینم. من به دنبال مسیر دجله رفتم و با نزدیک شدن به بصره ، بر فراز سرزمین باتلاقی پرواز کردم. از آنجا ، رودخانه گسترده در بصره ، متراکم با حمل و نقل ، به عنوان حرکت به سمت ساحل فوق العاده سنگی خلیج فارس. رنگهای واضح سازندهای صخره در ذهن من روشن کردند که به بندرعباس نزدیک می شویم و از جنوب در اقیانوس آبی عمیق می توان جزیره هرمز را دید. استقبال کنسول انگلیس و راهنمایی به منزل ویلایی و صرف چای با همسر و دخترش خستگی ام را از بین برد .
امروز من پر از اذیت و آزار بودم ، زیرا در هوایی پرواز می کردم که هواپیمای سر آلن کبام در سال 1926 توسط عشایر مورد اصابت گلوله قرار گرفت. این فکر به ذهنم خطور کرده بود که من ، قبل از پایان روز ، خونم ریخته شود.
یک مرد محلی به نام دیوید که از ماشین کنسول انگلیس مراقبت می کند و بسیار توصیه می شود ، برای انجام تعمیرات احضار شده است. به طرز معجزه آسایی قطعه (پیچ) را در بین برخی از لوازم یدکی پیدا کرد. وقتی سرانجام پس از صرف شام بسیار طولانی به او ملحق شدم ، او با نگرانی به من گفت كه مهارت او به عنوان مهندس هواپیما فقط با مطالعه هواپیماهای RAF كه مكرر در این فرودگاه هستند به دست آمده است.
من در حال باستراحت در تختخوابی هستم که در این خانه ییلاقی برای من فراهم شده است. ساعت 02:30 است. من نمی خواهم و نمی توانم مدت طولانی بخوابم.
با پیشرفت صنعت هوانوردی و استفاده از هواپیماهای دور پرواز این فرودگاه از رونق افتاد تا آنکه در سال 1329 کنسولگری تعطیل و ساختمانش نیز به سازمان بهداری فروخته شد . در دهه سی جهت استفاده و فرود هواپیماهای عکسبرداری هوایی ارتش به اجبار در منطقه بند کنارون یعنی پشت پمپ بنزین فعلی بابا غلام تسطیح شد .
در دهه چهل با برقراری پروازهای مسافری و دوری از شهر و ناهمواری راه و کمبود وسائل تردد ، مجددا فرودگاه قدیم بازسازی و مورد استفاده قرار گرفت .
کهزاد مشیری ، رجبعلی مشیری و حسن لیاقت
بازمانده فرودگاه قدیم تا چند سال قبل
با پیشرفت شهر بندرعباس و تصمیم حاکمیت وقت در احداث پایگاه نیروی هوایی در سال 1347 فرودگاه جدید بندرعباس به بهره برداری رسید .
